Λοιπόν, ήρθε η ώρα! Ένα θέμα ειδικά φτιαγμένο για να βγάζετε το άχτι σας σε σειρές που σας απογοήτευσαν! Πάρτε τα φτυάρια και αρχίστε το θάψιμο! Το παρακάτω κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από τη φίλη και αναγνώστρια μας, Χριστίνα...
-------------------------
"Υπάρχουν σειρές που λατρέψαμε, σειρές που μισήσαμε, σειρές που απλά συμπαθήσαμε και υπάρχουν και σειρές που ενώ τις αγαπήσαμε κάπου στη μέση μας την σπάσανε και απλά τις εγκαταλείψαμε. Ακολουθούν παρακάτω μερικές που ξεκινήσανε με τις καλύτερες προθέσεις αλλά κάπου το χάσανε...
Weeds: ευφυές, βιτριολικό και η απόλυτη σάτιρα του suburbian life style, μέχρι την 3η σεζόν ήμουν οπαδός, μετά το πήρε η κατηφόρα, ήθελε να σοκάρει και διάλεξε τον λάθος τρόπο, ειδικά όταν βάλανε τον μικρό γιο να αυνανιστεί με την φωτογραφία της μάνας του. Στην 6η σεζόν το εγκατέλειψα οριστικά.
Grey’s anatomy: Ήθελα να’ξέρα πως βγαίνουν αυτές οι ρημαδοεφημερίες με τόσο drama!! Παπακαλιάτης-santa Barbara- τόλμη και γοητεία σ’ένα!! Να παρακαλάς να μην πάθεις τίποτα και σε στείλουν εκεί, γιατί μέχρι να ξεμπλέξουν τα μπούτια τους θα έχεις δει τα ραδίκια ανάποδα!!
True blood: Σαν να ακούς ένα country song σ’ένα ατελείωτο repeat με αυτήν την βλαχοπροφορά, και είναι κι όλοι οι χαρακτήρες αντιπαθέστατοι, μα είναι δυνατόν να είναι όλοι μα όλοι τόσο σπαστικοί; 4 επεισόδια άντεξα να δω και έψαχνα για λεξοτανιλ μετά.
Falling skies: είναι βαρετό για μένα, όλοι οι χαρακτήρες δεν αξίζουν τόσο χρόνο στο γυαλί, δεν ξεχωρίζει κανείς, το σενάριο φταίει; οι ερμηνείες φταίνε; Δεν ξέρω…εμένα δεν μου αρέσει πάντως.
Louie: Δεν το εγκατέλειψα γιατί έχει κάτι, απλά έχω διαφορετική αίσθηση του χιούμορ, δεν το κατηγορώ ίσα ίσα, απλά αν ήμουν ίσως πιο φλεγματική και πιο κυνική να το εκτιμούσα περισσότερο.
Revolution: η απογοήτευση της χρονιάς, το σενάριο μπάζει περισσότερο και από μισοτελειωμένη οικοδομή, η επιλογή του Monroe παντελώς λάθος, ο συγκεκριμένος ηθοποιός δεν κάνει για αυτόν τον ρόλο, οι υπόλοιποι ας πούμε καταπίνονται. 18 επεισόδια είδα με πάρα πολύ ζόρι.
Dollhouse: Δεν είμαι fan του Whedon την αμαρτία μου να την πω, πέρα από το firefly που μου άρεσε πολύ όλα τα υπόλοιπα δεν τα συμπάθησα. Και ειδικότερα το Dollhouse ενώ το θέμα του με ιντρίγκαρε πάρα πολύ, η εκτέλεση ήταν πολύ φτωχή και η Dushku ατάλαντη, βάλτην να παίζει ξύλο αυτό το κάνει καλά, να ερμηνεύσει όχι. Είχε όλες τις προϋποθέσεις να επιτύχει (πέρα από την πρωταγωνίστρια) αλλά πήγε άπατο με δύο μόνο σεζόν. Και την δεύτερη την παράτησα στη μέση.
X-Files: The truth is out there, μια φράση που θεωρώ ότι δεν θα ξεχαστεί ποτέ, φρενίτιδα είχε πιάσει τον κόσμο με το x files και μένα μαζί, κι ας ήμουν πιτσιρίκι τότε. Μυστήριο, αγωνία, λίγο ρομάντζο, υπερφυσικά πλάσματα, όλα τα συνδύαζε με πολύ έξυπνο τρόπο. Φεύγει όμως ο Duchovny και καταρρέει το σύμπαν, αν και ο Robert Patrick ως αντικαταστάτης ήταν αξιόλογος και στάθηκε στο ύψος του, ξαφνικά όμως ο κεντρικός άξονας που ήταν αν υπάρχουν εξωγήινοι ή όχι, ξεχειλώθηκε τόσο πολύ που απλά έγινε βλακώδες και φτάσαμε μέχρι το γελοίο φινάλε. Πολύ κρίμα…
How I met your mother: Εννέα σεζόν έφτασε η πάλαι ποτέ συμπαθής σειρά, που χωρίς τον Neil Patrick Harris θα είχε κοπεί από το δέκατο επεισόδιο, αλλά κι αυτός ο δόλιος πόσο να κρατήσει τη σειρά πάνω του. Ξεκίνησε θυμίζοντας λίγο από τη μαγεία των Friends, άνθρωποι της διπλανής πόρτας με normal ανησυχίες και προβλήματα, μέχρι το σημείο που ο Ted εξομολογείται για 7896544126741263574412φορά ότι αγαπάει την Robin και που πρέπει να μας διηγηθεί τα πάντα (τα πάντα όμως!!) πριν καταλήξει πως γνώρισε την μάνα των παιδιών του. Legendary; not anymore baby…
Nip/Tuck: Από ιατρική σειρά, σαπουνόπερα με light porno, και δεν το λέω λόγω συντηρητισμού απλά έχασε την ταυτότητα της πολύ γρήγορα, δεν ήξερε τι ήθελε να πει και τι να δείξει. Ιατρικές υποθέσεις; Ερωτικά ζητήματα με πλοκή που θα ζήλευε κι ο Φώσκολος; Μα πόσα νόθα παιδιά μπορεί να έχει κάποιος πια; Αλλά τι περιμένει κανείς από τον Ryan Murphy (δημιουργό του Glee μπλιαχ!!) Τι να έγινε στο τέλος άραγε(όχι ότι καίγομαι ιδιαίτερα να μάθω).
Entourage: Στην αρχή ήμουν fan, λόγω του Jeremy Piven φυσικά, ένας εξαιρετικός κωμικός ηθοποιός, το διασκέδαζα αρκετά, παραβλέποντας τη φεμινίστρια μέσα μου. Δεν άντεξα όμως πολύ, κι όχι τόσο για το πώς παρουσιάζανε τις γυναίκες γενικότερα, αλλά για το lifestyle που θέλανε να περάσουνε στο κοινό τους. Αν έχεις λεφτά και δόξα, όλοι σε προσκυνάνε, όλοι υπακούουν στις επιθυμίες σου και μπορείς να τους συμπεριφέρεσαι όσο άσχημα γουστάρεις. Έπρεπε να το κρατήσουν χαλαρό, όπως στη αρχή που έβλεπες μερικούς douchebags να προσπαθούν να επιβιώσουν στο Hollywood.
Οι απόψεις είναι καθαρά υποκειμενικές, και εκφράζουν απλά και μόνο το δικό μου γούστο."
-------------------------
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τη Χριστίνα για το άρθρο!!! Λοιπόν, τι περιμένετε;;; πάρτε τα φτυάρια και θάψτε τις σειρές που σας απογοήτευσαν / σας τη σπάνε / τις μισείτε!!! Βγάλτε το άχτι σας!!!
