Αφού το αγαπημένο μας παραμύθι ολοκλήρωσε τον κύκλο του, ας γράψουμε συνοπτικά τις εντυπώσεις μας....
Ίσως ήταν η πιο αδικημένη από άποψη κριτικής σειρά της σεζόν. Ο κύκλος άρχισε στο σημείο που μας είχε αφήσει το φινάλε της προηγούμενης σεζόν και γευτήκαμε ένα μαγευτικό ταξίδι στη χώρα των παραμυθιών. Γνωρίσαμε νέους χαρακτήρες (Χουκ, Φρανκενστάιν, Όουεν κ.α.) και είδαμε μία νέα χώρα, η οποία θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επόμενη σεζόν (Neverland). Γενικότερα στην πλειοψηφία των επεισοδίων υπήρχαν σημαντικές εξελίξεις και πολλά cliffhangers στο τέλος τους. Όπως και να το κάνουμε σε σύγκριση με την πρώτη σεζόν είχε περισσότερο ενδιαφέρον, αφού πλέον οι χαρακτήρες είχαν βρει τον εαυτό τους και ήξεραν που βαδίζουν έχοντας ένα στόχο. Δηλαδή στο Storybrook-timeline ξεφύγαμε από τη σαπουνόπερα, αλλά είχαμε ουσιαστικές εξελίξεις!
Μου άρεσε επίσης ο νέος αντίπαλος για τους παραμυθοχαρακτήρες μας... μία εξωτερική απειλή! Ο Όουεν και η Ταμάρα! Το βρήκα αρκετά έξυπνο να μπερδεύουν ανθρώπους από τον κόσμο μας στη σειρά παρουσιάζοντας τους ως απειλή... ανθρώπους που θέλουν να εξολοθρεύσουν τη μαγεία μια για πάντα. Δεν μπορείς να τους πεις ακριβώς "κακούς" γιατί έχει και μία λογική η κίνηση τους (ο καθένας μας θα φοβόταν τη μαγεία, σωστά;;;). Ένα ακόμα πράγμα που μου άρεσε ήταν που ο Όουεν δεν ήταν ένας ξέμπαρκος αλλά υπήρχε ιστορία μεταξύ αυτού και του Storybrook όπου την είδαμε στο επεισόδιο 2.17 - "Welcome to Storybrooke". Σε εκείνο το σημείο ο καθένας θα τον συμπονούσε. Βέβαια πλέον ξέρουμε (ή υποψιαζόμαστε) ότι πίσω από τους 2 αυτούς τύπους κρύβεται κάτι υπερφυσικό για το οποίο δεν έχουν ιδέα... οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο να έρθουν με το μέρος μας.
Προτού μιλήσουμε για το φινάλε ας αναφέρουμε μερικά αρνητικά που είχε η σεζόν:
1) Πρώτο και Κύριο... την Mary-Margaret / Χιονάτη, όπως θέλετε πείτε την! Ατάλαντη ηθοποιός και κακογραμμένος χαρακτήρας, έδεσαν!!! Πήγαινε κουρέψου κι' άλλο μωρή!!!
2) Η συχνή αλλαγή στο χαρακτήρα της Ρετζίνα. Εντάξει σε κάποιο σημείο κούρασε. Αντίθετα η αλλαγή στο Ράμπελ θα έλεγα ότι είχε περισσότερο ενδιαφέρον γιατί δεν είχε πολλά πισωγυρίσματα.
3) Η Κόρα. Πολύ σπαστικός χαρακτήρας! Πάλι καλά που πήρε πόδι από τη σειρά. Ελπίζω να μην την ξαναδούμε!
4) Μερικά flashbacks ήταν αχρείαστα... καθαρόαιμα fillers. Κλασσικό παράδειγμα του 2.20 - The Evil Queen.
5) Σεναριακές ευκολίες. Κακά τα ψέματα, σε όλες τις σειρές υπάρχουν, το θέμα είναι να τις βάζεις πιο διακριτικά.
Πάμε τώρα στα του φινάλε:
Το βρήκα αρκετά καλό. Δεν ήταν τόσο έντονο, ούτε με μεγάλη ανατροπή όπως το περσινό, αλλά παρ' όλα αυτά ήταν πολύ καλό. Το θέμα είναι ότι φέτος (σε αντίθεση με πέρυσι) δεν περιμέναμε καμία μεγάλη εξέλιξη που να ήταν σε εκκρεμότητα οπότε το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι σεναριογράφοι ήταν να φτιάξουν τα θεμέλια για να προχωρήσουμε στην επόμενη σεζόν. Έτσι έκαναν μία πολύ καλή εισαγωγή για να ξεκινήσει το ταξίδι στη Χώρα του Ποτέ. Πλέον θα έχουμε τους 6 βασικούς μας πρωταγωνιστές (καλούς - κακούς) μαζί σε ένα νέο ταξίδι. Αυτό σημαίνει ότι θα ξεφύγουμε για κάποιο διάστημα από το Storybrook??? (αφού από τους βασικούς-βασικούς δεν έχει μείνει κάποιος). Επίσης έχουμε μία εκκρεμότητα με τον παραμυθόκοσμο όπου επέστρεψε ο Μπέλφαιρ. Βέβαια στη Χώρα του Ποτέ θα εξελιχθεί η βασική πλοκή όπου όλα θυμίζουν λίγο... Lost! Απαγωγές παιδιών, οι "άλλοι", νησί, σκιά... αν μη τι άλλο θα έχει ενδιαφέρον! Πολύ σκοτεινή μου φαίνεται η επόμενη σεζόν με ίσως τον πιο δυνατό αντίπαλο μέχρι τώρα!!!
Τέλος, θα βάλω στη σεζόν ένα 9/10 γιατί είναι μεγάλη αδυναμία, ανάλαφρη και ξεχωριστή... μία live action παιδική σειρά με καρτουνίστικα εφέ!!! Από τις σειρές που απόλαυσα περισσότερο τη φετινή σεζόν! Τα λέμε σε λίγους μήνες!!!
Αγαπημένο επεισόδιο: 2.21 - Second Star to the Right (για 2η επιλογή θα είχα το 2.09 - Queen of Hearts.)
Υ.Γ. Η σκηνή που ξεφεύγουν η Ταμάρα και ο Όουεν με τον Χένρυ στην αποβάθρα θύμισε season 2 finale από Sons of Anarchy.
