Ανασκόπηση Νέων Σειρών της σεζόν 2013-2014

Λίγο πριν αρχίσει η νέα σεζόν με την νέα φουρνιά σειρών, η αγαπημένη μας φίλη και αναγνώστρια, Κατερίνα, μας κάνει μία ανασκόπηση σε 9 νέες σειρές της προηγούμενης σεζόν όπου παρακολούθησε! Τα κειμενάκια για την κάθε σειρά περιέχουν σπόιλερ, οπότε προσοχή πριν τα διαβάσετε! Δείτε παρακάτω τις σειρές...

The Blacklist

Μία από τις αγαπημένες μου καινούριες σειρές!! Πολύ δράση, ωραίοι χαρακτήρες, ανατροπές άλλοτε αναμενόμενες κι άλλοτε όχι, αλλά με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν εγώ έμεινα απόλυτα ευχαριστημένη. Εξαρχής είχα σημειώσει να δω τον πιλότο, αλλά δεν περίμενα κάτι τόσο εντυπωσιακό. Ο πιλότος ήταν εξαιρετικός, παρουσιάζοντάς μας όλους τους χαρακτήρες και τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούμε, με πολύ ωραίο τρόπο. Η αυτοτελής ιστορία με την οποία ασχολήθηκαν ήταν πολύ δυνατή  (κατά τη γνώμη μου όπως οι περισσότερες).  Αν και πιστεύω ότι αν δεν ήταν ο Ρέντιγκτον, η σειρά δεν θα είχε τίποτα να ξεχωρίζει. Είναι υπέροχος και απολαυστικότατος. Δείχνει μία απίστευτη ψυχραιμία σε ό, τι και να αντιμετωπίζει, γι ’αυτό και δεν κάνει λάθη. Ανυπομονώ να τον γνωρίσω καλύτερα και να μάθω κι άλλα πράγματα για τη ζωή του. Το μόνο μου που με προβληματίζει στη σειρά είναι το όλο θέμα με τη Λίζι.. Είναι ή δεν είναι κόρη του..  Αυτό το δίλημμα το έχει παρουσιάσει από  τα πρώτα επεισόδια κι αν και σε μένα είναι δεδομένο από αυτά που έχει δείξει ότι είναι, ο ίδιος το αρνείται συνεχώς.. Ή είναι κάποιος τρίτος που την έσωσε από τη φωτιά και γι’ αυτό έχει και τα σημάδια και την αγαπάει τόσο πολύ ή είναι όντως ο πατέρας της και δεν πέθανε στη φωτιά. Τι από τα 2 συμβαίνει και τι ιστορία κρύβεται πίσω από αυτόν, όπως και να ‘χει; Ανυπομονώ πολύ να μάθω.. Αλλά αν εντέλει είναι όντως ο πατέρας της, μ’ έχει κουράσει κάπως όλο αυτό το «είναι – δεν είναι». Έχω εμπιστοσύνη όμως στη σειρά, πιστεύω ότι όποιος και να είναι, η ιστορία που κρύβεται από πίσω θα είναι τόσο ωραία που θα μας αποζημιώσει. Η σεζόν έκλεισε όπως άρχισε, με ένα δυνατό επεισόδιο. Ο Μπερλίν συνεχίζει να ζει και είναι κάπου εκεί έξω και δεν ξέρουμε γιατί κυνηγάει με τέτοια μανία τον Ρέντιγκτον. Αν και ο ίδιος δείχνει να ξέρει, καθώς είχε στα χέρια του την ίδια φωτογραφία που κρατούσε και ο Μπερλίν.. Ο Τομ λογικά είναι ζωντανός (σε αυτό το σημείο να πω, ότι πιστεύω ότι την αγάπησε όντως την Λίζι και όπως είπε και ο Ρεντ θα ξαναγυρίσει, δεν νομίζω ότι ξεμπερδέψαμε με δαύτον).

Sleepy Hollow

Αυτή τη σειρά την περίμενα πως και πως, μέχρι που είδα το τρέιλερ.. Είδα ότι δεν ήταν αυτό που περίμενα και ξενέρωσα κάπως.. Παρ’ όλα αυτά έγινε και αυτή μία από τις αγαπημένες μου καινούριες σειρές. Να πω την αλήθεια, γενικά μου αρέσουν περισσότερο οι σειρές επιστημονικής φαντασίας/φαντασίας, οπότε ίσως και να μην είμαι πολύ αντικειμενική , αν και όντως πιστεύω ότι για το είδος της ήταν πολύ καλή και με πολύ ωραία μυθολογία. Ο πιλότος ήταν πολύ ωραίος και μ’ έπεισε χωρίς δεύτερη σκέψη να τη συνεχίσω τη σειρά. Ο Ίκαποντ πολύ ωραίος στο ρόλο του. Μέχρι το 6ο επεισόδιο η σειρά κυλούσε αρκετά ωραία, με κάποιες ωραίες τρομακτικές στιγμές. Με την εμφάνιση του John Noble όμως ανέβηκε level!! Καταπληκτικός όπως πάντα, μας εισήγαγε ένα χαρακτήρα που κανείς δεν περίμενε την εξέλιξή του.. ή μάλλον.. την ιστορία του.. Οι εξελίξεις λοιπόν στο τέλος και η ανατροπή ήταν συγκλονιστικά και μας άφησε σε τέτοιο σημείο που θέλαμε τη 2η σεζόν επί τόπου. ..Σε κάποια φάση το κάνανε λίγο Once Upon A Time, όλοι είναι συγγενείς με όλους  αφού ο καβαλάρης είναι ο κολλητός του Ίκαποντ και ο Πάρις-αμαρτιοφάγος -καβαλάρης είναι ο γιος του. Αλλά κι εδώ η ένταση ήταν μεγάλη, οπότε εκεί που πήγα να πω «ό, τι να’ ναι» με πρόλαβε και τελικά πωρώθηκα .  Δεν υπάρχουν αυτοτελή επεισόδια.. Όλα, ακόμα και τα πιο χαλαρά, συνδέονται είτε λίγο είτε πολύ με την κύρια ιστορία και το γεγονός ότι είναι μόνο 13 επεισόδια δεν τραβάει την πλοκή από τα μαλλιά και δεν προλαβαίνει να κουράσει. Εν κατακλείδι, τίποτα στη σειρά δεν είναι όπως φαίνεται και οι χαρακτήρες αν και στην αρχή είναι αδιάφοροι, έχουν ωραία εξέλιξη (εκτός από τον Ίκαποντ που είναι γαμάτος από το πρώτο πλάνο  ).

Once Upon A Time In Wonderland

 Αρχικά υποτίθεται ότι η σειρά θα είχε να κάνει με τον τρελοκαπελά.. Τελικά όμως δυστυχώς άλλαξαν τα σχέδια. Τα εφέ της σειράς ήταν κατά τη γνώμη μου καλύτερα από του Once, η Wonderland ήταν ωραία, αλλά θα μπορούσαν να την κάνουν πολύ καλύτερη! (κλασσική ατάκα που ισχύει και για το once) Ήταν μια χαλαρή σειρούλα.. Ένα παραμυθάκι πριν πας για ύπνο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν άντεξα τόσο σιρόπι και οι στιγμές με την Αλίκη και τον Σάιρους με κούρασαν πολύ. Θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτητη όλη αυτή η υπερβολική ρομαντζάδα.. και ο Βαλές αγάπησε, αλλά ήταν πιο νορμάλ στην εκδήλωση των συναισθημάτων του..  Είχε και κάποια κουλά όπως όταν είχε τραυματιστεί η Αλίκη κι έβαλε τη γάζα πάνω από τα ρούχα  ..  Στα θετικά τώρα, μου άρεσε πάρα πολύ ο λαγός, ο Βαλές και ο Τζαφάρ (ειδικά η ιστορία του, αν και ακόμα έχω την απορία πως ζωντάνεψε ενώ τον έπνιξε ο πατέρας του). Αρχικά με ξενέρωνε πάρα πολύ η κόκκινη βασίλισσα, αλλά την πήγα όταν άλλαξε στρατόπεδο! Αδιάφορο μου ήταν που κόπηκε η σειρά, καθώς δεν ήταν και κάτι εντυπωσιακό και η ιστορία ολοκληρώθηκε και χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι ο Βαλές θα ενταχθεί στο cast του Once Upon A Time!! ..Βασικά τώρα που το σκέφτομαι, αν δεν ήταν τα υπερβολικά σιρόπια και αυτά τα κουλά, η σειρά είχε ωραίες στιγμές, με καλύτερα επεισόδια τον πιλότο και από το 10 και μετά!

Dracula

Αρχικά ήταν η απογοήτευση της χρονιάς … Ειδικά αυτή τη σειρά την περίμενα με λαχτάρα, καθώς έχω μία αγάπη στα βαμπίρ! Όχι τα βαμπίρ της νέας γενιάς που κυκλοφορούν σαν όλους τους άλλους, πάνε σχολείο κλπ. Αλλά τα βαμπίρ που βγάζουν μία γκόθικ, σκοτεινή, ερωτική και τρομακτική ατμόσφαιρα,  όπως στη Βασίλισσα των Καταραμένων, στο Underworld και φυσικά στο Ντράκουλα του Μπραμ Στόκερ, όπου πάνω σε αυτό το βιβλίο είναι βασισμένη και η ταινία αλλά και η σειρά, γι’ αυτό και την περίμενα με τόση λαχτάρα… Βλέποντας τον πιλότο, είδα ότι ο δημιουργός του πήρε την ιστορία και την έκανε άνω κάτω.. Στην ταινία λοιπόν, συμβαίνουν 2 κύριες ιστορίες.. Η μία είναι ότι ο Ντράκουλα είναι από τα Καρπάθια Όρη και ανασταίνεται και τον κυνηγάει να τον εξουδετερώσει ο εχθρός του που ακούει στο όνομα Βαν Χέλσινγκ. Στη σειρά ο Δράκουλας το παίζει Αμερικανάκι, δεν έχει καθόλου την αίγλη του κλασσικού Δράκουλα και είναι συνεργάτες με τον Βαν Χέλσινγκ. Έχουν ενωθεί για ένα σκοπό, να διαλύσουν το τάγμα το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία του Δράκουλα και το θάνατο της οικογένειας του Βαν Χέλσινγκ. Δηλαδή, ο Δράκουλας είναι καλός και μαζί με τον Βαν Χέλσινγκ σκοτώνουν τους κακούς που είναι κανονικοί άνθρωποι..  Και τώρα ερχόμαστε στη 2η ιστορία. Γενικά έχω ακούσει από πολλούς ότι ξενέρωσαν που και σε αυτή τη σειρά παίζει έρωτας. Οπότε πρέπει να υπερασπιστώ οπωσδήποτε το μοναδικό στοιχείο που άφησε στη θέση του ο σεναριογράφος. Στη ταινία λοιπόν, ο Δράκουλας πριν γίνει βαμπίρ, είχε μία γυναίκα τη Μίνα που την αγαπούσε πάρα πολύ και την έχασε. Όταν λοιπόν ανασταίνεται, τυχαίνει να δει μπροστά του μία γυναίκα η οποία ήταν ίδια με τη γυναίκα του και μάλλον πρόκειται για μετεμψύχωση. Αυτή η Μίνα είναι αρραβωνιασμένη με τον Τζόναθαν, ο οποίος είναι υπάλληλος του Δράκουλα και αποφασίζει να τον έχει από κοντά για να πλησιάσει τη Μίνα. Γενικά υπάρχει μεταξύ τους μία ανεξέλεγκτη έλξη-μαγνητισμός κάτι που αλλάζει τα σχέδια, αλλά και μέχρι ενός σημείου το χαρακτήρα του Δράκουλα, οπότε είναι  πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας κι ευτυχώς δεν καταστράφηκε και αυτό και μάλιστα αποδόθηκε όπως ακριβώς έπρεπε (και ήταν και αυτό που με κράτησε στη σειρά). Από κει και πέρα το κομμάτι με τη Λούση, την κολλητή της Μίνα που είναι ερωτευμένη μαζί της, είναι κι αυτό επηρεασμένο από την ταινία, αλλά αρκετά τραβηγμένο.. Στη ταινία απλώς δείχνει ένα αθώο φιλάκι μεταξύ τους και τίποτε άλλο. Αν και την προσωπικότητα της Λούση την έχουν μεταφέρει ακριβώς στη σειρά όπως και στη ταινία και στο τέλος γίνεται κι αυτή βαμπίρ.. Ένα τελευταίο στοιχείο του σεναρίου που επίσης με ξενέρωσε είναι ότι ο Δράκουλας εμφανίστηκε σαν βιομήχανος, ο οποίος είχε ανακαλύψει τον ασύρματο ηλεκτρισμό….. Κι ένα στοιχείο που μου άρεσε είναι η προσπάθεια του Βαν Χέλσινγκ να βρει ένα «φάρμακο» με το οποίο ο Δράκουλας θα  μπορούσε να κυκλοφορεί υπό τον ήλιο.
Μέχρι το 4ο επεισόδιο βαριόμουν υπερβολικά. Είναι η μοναδική σειρά που την έβλεπα πατώντας πολλές φορές pause ή χάζευα τριγύρω από βαρεμάρα.. Μετά την παράτησα και την είδα πολύ μετά αφού τελείωσε και είχαν μαζευτεί όλα τα επεισόδια. Δεν ξέρω αν φταίει το catch up, αν εγώ τη συνήθισα ή αν έγινε όντως καλύτερη, αλλά τελικά άρχισε να μου αρέσει αρκετά! Ο Δράκουλας εξελίχθηκε σε γαμάτο αντιήρωα.. Αν και σκότωνε όποιον έμπαινε στο δρόμο του ήταν πολύ ηθικός και καλός και μέχρι το τέλος νιώθεις οίκτο γι’ αυτόν με αυτά που του συμβαίνουν! Και ήταν πολύ εντυπωσιακή η αλλαγή των χαρακτήρων, καθώς στο φινάλε ο Δράκουλας ήταν ο πιο καλός και ο Βαν Χέλσινγκ αποδείχθηκε παράλογα επικίνδυνος.. Γενικά δηλαδή, όλοι οι χαρακτήρες ήταν ωραίοι και μέσα στο ρόλο, μόνο ο Τζόναθαν με εκνεύριζε από την αρχή μέχρι το τέλος.. Ο χαρακτήρας της Μίνα μου άρεσε πολύ από την ταινία και η ηθοποιός που έπαιξε στη σειρά ήταν απλά υπέροχη και στο ρόλο και εμφανισιακά!  Ένα ακόμα αρνητικό της σειράς είναι ότι αν και ήταν καλή η παραγωγή δεν έδειξαν καθόλου τις δυνατότητες του Δράκουλα, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι το πιο δυνατό Βαμπίρ και παρ’ όλα αυτά τον έδειχναν απλώς να δαγκώνει και να ακρωτηριάζει με τα δόντια του διάφορους. Από τις πιο ωραίες στιγμές της σεζόν ήταν στο φινάλε, από τον Βαν Χέλσινγκ που έκανε βαμπιράκια τα παιδιά του εχθρού του κι αυτά με τη σειρά τους έφαγαν τον μπαμπά τους.. Ήταν κάτι που δεν περίμενα ότι θα δω έτσι όπως εξελισσόταν η σειρά και όταν το είδα συνειδητοποίησα πόσο πιο συνταρακτική θα μπορούσαν να είχαν κάνει τη σειρά και για κάποιο λόγο δεν την έκαναν .. Για season finale ήταν πολύ δυνατό, αλλά τελικά η σειρά ακυρώθηκε στο πιο ωραίο σημείο, αφήνοντας τα πάντα ανολοκλήρωτα και σε έκανε σίγουρα να θες κι άλλο..  Δυστυχώς είχε τις προϋποθέσεις να ήταν πολύ καλύτερη και αν συνέχιζε να γινόταν πολύ καλύτερη.. Κρίμα

Intelligence

Τη σειρά την περίμενα μόνο για τον Josh Holloway, αλλά όταν είδα το τρέιλερ χάρηκα γιατί και το θέμα της φαινόταν ενδιαφέρον.. Τελικά ήταν μια σειρά που δυστυχώς δεν έχεις και πολλά να πεις. Ήταν ωραία, κυρίως δομημένη με αυτοτελή επεισόδια και ο χαρακτήρας του Τζος πολύ καλός και αυτός πολύ καλό στο ρόλο του! Η συνεργάτιδά του πολύ καλύτερη απ’ ότι ήταν στο Once, και είχαν μία πολύ ωραία χημεία μεταξύ τους. Γενικά ήταν όλοι οι χαρακτήρες πολύ ωραίοι, και η κύρια ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα, όπως και οι αυτοτελείς, με το πιο δυνατό επεισόδιο για μένα να είναι εκείνο που ο Γκάμπριελ δεν θυμόταν ποιος είναι και τι κάνει, καθώς και το διπλό φινάλε, αλλά δεν είχε κάτι να σε πωρώσει και δυστυχώς έκανε λίγες τηλεθεάσεις ενώ ήταν ακριβή παραγωγή, με αποτέλεσμα να κοπεί… Κρίμα γιατί άξιζε μία ανανέωση, πιστεύω είχαν πράγματα να δείξουν.. Τουλάχιστον το φινάλε δεν μας άφησε σε σημείο να τραβάμε τα μαλλιά μας που δεν πήρε ανανέωση και δεν είχε και κάποιο κλιφχάνγκερ για επόμενη σεζόν, εκτός από το ότι μείναμε με την απορία για το πόσο κακός είναι ο πατέρας της Λίλιαν, οπότε πάλι καλά να λέμε…

Resurrection

Όταν είχα διαβάσει για αυτή τη σειρά είχα ξετρελαθεί!! Σκέφτηκα με τη μία πώς θα αντιδρούσα εγώ αν κάποια στιγμή εμφανιζόταν κάποιος δικός μου που πέθανε πριν καιρό.. Και φυσικά μου δημιουργήθηκαν με τη μία πολλά ερωτήματα με το πιο βασικό, πώς μπορεί αυτό να συμβεί;;; Η σειρά τελικά έχει περισσότερα μυστήρια, όπως το τι παίζει με αυτούς που αναστήθηκαν, πως επικοινωνούν μεταξύ τους, γιατί έχουν αυτή την ασταμάτητη πείνα, τι παίζει με τον Κέιλεμπ, πώς εξαφανίστηκε, πώς γίνεται η Ρέιτσελ να ήταν έγκυος όταν πέθανε και να αναστήθηκε και το παιδί της μαζί και τέλος τι παίζει με τον πράκτορα Μπέλαμι! Δυστυχώς για την περιέργειά μου δεν λύθηκε τίποτα στη πρώτη σεζόν, οπότε ανυπομονώ για τη 2η.. Αν εξαιρέσουμε τα μυστήρια, δεν ήταν και καμιά τρελή σειρά, αλλά είχε ωραίους χαρακτήρες, με ποικίλες αντιδράσεις πάνω στο θέμα της ανάστασης, άλλες πιο ρεαλιστικές, άλλες πιο υπερβολικές κι άλλες παρακινούμενες από φόβο για κάτι που υπερβαίνει τους νόμους της φύσης. Δεν μπορούσα να διαφωνήσω με καμία αντίδραση, καθώς κι εγώ η ίδια δεν έχω ιδέα πώς θα αντιδρούσα σε μία τέτοια κατάσταση. Ευτυχώς ανανεώθηκε κι ελπίζω να μάθουμε περισσότερα στην επόμενη σεζόν

Helix

Αυτή τη σειρά την είδα σχετικά τυχαία.. Είχα δει ένα teaser και μου άρεσε, αλλά δεν μου πολυαρέσουν οι σειρές που έχουν να κάνουν με ιούς.. Παρ’ όλα αυτά, δεν είχα τι να δω σε  κάποια φάση και την είδα και πιστεύω καλά έκανα. Μέχρι το 5ο επεισόδιο αν και γινόντουσαν ωραία πραγματάκια, δεν με τρέλαινε και δεν είχα ανυπομονησία να βάλω το επόμενο.. Τελικά όμως όταν τέλειωσε μου έλειπε αρκετά περισσότερο απ ’ότι περίμενα. Δεν έχει να κάνει απλώς με έναν ιό, αλλά με πολλά περισσότερα. Οι φαινομενικά κακοί γίνονται καλοί, οι φαινομενικά καλοί γίνονται κακοί και γενικά πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο ιός είναι πολύ ιδιαίτερος κι είναι κάπως τρομακτικός σε κάποιες φάσεις. Ό, τι κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του είναι επίσης αρκετά ιδιαίτερο. Η μουσική της σειράς θεωρώ ότι ανήκει στα μειονεκτήματά της, αφού ήταν τόσο άκυρη με την ατμόσφαιρα της όλης σειράς, που κάθε φορά που την άκουγα έβγαινα εντελώς από το mood και ταξίδευα σε ξωτικά νησιά . Οι ηθοποιοί αν και αρχικά δεν μου έκαναν καμιά ιδιαίτερη εντύπωση, όσο προχωρούσαν  τα επεισόδια τόσο περισσότερο με κέρδιζαν και νομίζω περισσότερο απ’ όλους ο Χιτάκι. Η τελευταία όμως σκηνή του φινάλε με ξενέρωσε αρκετά.. Καταρχάς η Τζουλς έδωσε στον Άλαν ένα μπουκαλάκι ρίχνοντάς  τον από το αεροπλάνο-ελικόπτερο.. ήταν ο ιός ή η θεραπεία;; Και τι ήταν αυτή η σκηνή στο τέλος που έδειχνε τη Τζουλς σαν να έχει αναλάβει την προεδρία της Ιλάρια;; Πώς την πείσανε;; Δεν θέλω να είναι αυτή η εχθρός-κακιά της άλλης σεζόν..  Ελπίζω να υποκρίνεται!! Και όσον αφορά τον Πήτερ, τι ανατροπή ήταν αυτή;; Από πού κι ωσπού; Αφού ο ίδιος δεν είναι αθάνατος τι θέλει και τους βοηθάει;; Γενικά μου άρεσε όπως έκλεισε αυτή η σεζόν, γιατί έκλεισαν όλα τα θέματα που ανοίξανε και τώρα λογικά πάνε σε καινούριο κεφάλαιο. Ελπίζω σε μία εξίσου καλή ή ακόμα καλύτερη 2η σεζόν.

True Detective

Ούτε αυτή τη σειρά την είχα στο πρόγραμμα. Την είδα γιατί μιλούσε όλος ο κόσμος γι’ αυτήν. Και μάλλον θα απογοητεύσω αν όχι όλους τους περισσότερους, γιατί εμένα η σειρά αυτή δεν με πώρωσε. Αντικειμενικά ήταν πολύ καλή! Είχε καταπληκτική σκηνοθεσία, ωραίο σενάριο, υπέροχη μουσική μ’ ένα από τα καλύτερα opening για μένα, καταπληκτικούς χαρακτήρες, ειδικά ο ρόλος και η εκτέλεσή του από το Μακόναχι ήταν μοναδικά και μας χάρισε υπέροχους διαλόγους με το συνεργάτη του, που σε έκανε να πατήσεις pause και να αναλογιστείς «τί είπε το άτομο», αλλά και η υπόθεση που πραγματεύτηκε ήταν πολύ δυνατή.. Όλα τέλεια, οπότε θα μου πείτε γιατί δεν πωρώθηκα.. Στην αρχή νόμιζα ότι μάλλον δεν μου αρέσει η αργή πλοκή, αυτό όμως δεν ισχύει, καθώς ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες είναι ο Ντέιβιντ Λιντς, όπου πιο αργά πεθαίνεις .. Οπότε δεν ξέρω  τι είναι αυτό που με εμπόδισε από το να κολλήσω.. Εκτός από το μισό 4ο και το μισό 5ο επεισόδιο που υπήρχε κάποια δράση κι επιτέλους κοιτούσα με κομμένη την ανάσα, το 7ο επεισόδιο ολόκληρο, αλλά και το κλείσιμο της υπόθεσης (μισό 8ο) που μου άρεσαν, στα υπόλοιπα βαριόμουν πάρα πολύ! Όλη αυτή η αφήγηση των γεγονότων με κοίμιζε λιγάκι. Ίσως να ήθελα περισσότερη ανάπτυξη στην ιστορία και όχι τόσο στους χαρακτήρες. Με ξενέρωσε και ο χαρακτήρας του Μάρτι,  ο οποίος ήταν σχεδόν συνέχεια απαράδεκτος σε ό, τι είχε να κάνει με τα προσωπικά του.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ατμόσφαιρα μου άρεσε πάρα πολύ και θέλω πάρα πολύ να διαβάσω σε κάποια φάση το βιβλίο από το οποίο εμπνεύστηκε η σειρά. Όσον αφορά τη 2η σεζόν, δεν ξέρω αν θα τη δω.. Από τη μία έχω περιέργεια να δω πώς θα είναι, από την άλλη θα προστεθούν πολλές νέες σειρές από την επόμενη σεζόν, οπότε πιθανό να κρατήσω αυτές που με πώρωσαν περισσότερο.

Believe

Ό,τι θες έκανε η Μπο, μετακινούσε πράγματα με το μυαλό της, διάβαζε τις σκέψεις των άλλων, ήξερε τι θα συμβεί πριν αυτό συμβεί,  δεν κατάφερε όμως να πάρει ανανέωση για 2η σεζόν. Η σειρά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Ο Τέιτ αρκετά εκνευριστικός, άρχισε να μου αρέσει αφού έμαθε ότι η Μπο είναι κόρη του.. Και από κει και πέρα αυτό που βλέπαμε σε κάθε επεισόδιο είναι τη Μπο με τον μπαμπά της και όλη την παρέα να τρέχουν να ξεφύγουν από τον Σκούρα και ταυτόχρονα η Μπο να βοηθάει όποιον βρισκόταν στο δρόμο της. Τίποτα ιδιαίτερο, αν και περνούσε ευχάριστα η ώρα και το κοριτσάκι που έπαιξε τη Μπο ήταν ό, τι καλύτερο είχε η σειρά! Αν και η σειρά κόπηκε, το φινάλε της ήταν ολοκληρωμένο και αρκετά εντυπωσιακό, καθώς οι δυνατότητες της Μπο κορυφώθηκαν και δεν άφησε τίποτα ανοιχτό. Μετά την προβολή του φινάλε, βγήκε ακόμα ένα επεισόδιο, το οποίο παίχτηκε μόνο διαδικτυακά. Απ’ ότι κατάλαβα, είναι ένα επεισόδιο από την αρχή της σεζόν, σχετικά αυτοτελές (όπως όλα), που όμως κάποια γεγονότα της ιστορίας εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς..(όπως η σκηνή στην οποία ο Γουίντερ είχε κι αυτός κάποιες ιδιαίτερες δυνατότητες). Ίσως αυτό είχαν στο μυαλό τους εξαρχής, αλλά τελικά το πήγαν αλλού –βλέποντας ότι η σειρά θα κοπεί-  αναγκαστικά για να δώσουν φινάλε. Επίσης μου φάνηκε αρκετά περίεργο, ότι ο Γουίντερ πήρε τη Μπο από τον Σκούρα για να μην πάθει κάτι από την πολύ χρήση της δύναμής της και να μεγαλώσει σαν κανονικό παιδί, αλλά μετά και ο ίδιος την πίεζε να εξασκείται πολύ, για να μην την πιάσει ο Σκούρας, λέγοντας ότι δεν είναι κανονικό παιδί Ο_Ο.  Αν και σε γενικές γραμμές, ήταν η πιο αδιάφορη σειρά της σεζόν, τους ευχαριστούμε που τουλάχιστον μας σκέφτηκαν και μας έδωσαν φινάλε! (να τα λέμε αυτά, γιατί οι περισσότεροι μας αφήνουν συνήθως στα κρύα του λουτρού)

_______________________________________________________

Υ.Γ.1. Ευχαριστούμε την Κατερίνα για το όμορφο αφιέρωμα της!!!

Υ.Γ.2. Καλή Σεζόν να έχουμε!!!!